Kritiek op Programmatische Aanpak Stikstof
22 mei 2017
Kritiek op Programmatische Aanpak Stikstof
In 2015 is de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) in werking getreden. De bedoeling van de PAS is het mogelijk maken van economische ontwikkelingen alsook het terugdringen van de stikstofdepositie op daarvoor kwetsbare natuurgebieden.
Door Werkgroep Behoud de Peel, een bij ons aangesloten organisatie die zich al jaren actief bemoeit met de Natuurbeschermingswetvergunningen rondom de Peelgebieden, is veel kritiek geuit op de PAS. Volgens de Werkgroep levert de PAS nauwelijks een bijdrage aan de afname van stikstofuitstoot en worden illegale praktijken daarmee ten onrechte gelegaliseerd.
Omdat de PAS zelf niet juridisch aanvechtbaar is, moet dat gebeuren via het vergunningentraject. De Werkgroep heeft zodoende verschillende beroepen ingediend bij de Raad van State tegen Nbw-vergunningen die verleend zijn in het kader van de PAS. De eerste zes van die beroepen zijn door de Raad van State als pilotzaken voor de PAS behandeld op de zitting in december 2016.
Recentelijk heeft de Raad van State een tussenuitspraak gedaan. Enkele beroepsgronden lijken gegrond bevonden. Maar voor wat betreft de grote principiële bezwaren constateert de Raad van State wel gebreken in de onderbouwing, maar geen strijdigheid met de Habitatrichtlijn, met name omdat er geen voldoende strikte termijn is gesteld waarbinnen de stikstof-doelen behaald moeten worden.
De Raad van State is echter niet voldoende zeker van de zaak en heeft daarom zogenaamde “prejudiciële vragen”* gesteld aan het Hof van Justitie van de Europese Unie om te bekijken of de PAS voldoet aan het EU-beleid.
*prejudiciële vragen: men stelt deze vragen aan het Hof van Justitie van de EU om zekerheid te krijgen dat de uitspraak binnen het Europese regelgeving valt, alvorens men daadwerkelijk uitspraak doet in de kwestie
