Limburg kreunt onder droogte – maar wie krijgt nog water?

3 juli 2025

Limburg kreunt onder droogte – maar wie krijgt nog water?

Waterschap Limburg stelt vanaf 1 juli opnieuw een onttrekkingsverbod in voor oppervlaktewater. Dat betekent dat in grote delen van Midden- en Noord-Limburg geen water meer uit beken en sloten mag worden opgepompt. Ondanks de natte start van het jaar, lijkt de droogte onze provincie toch in haar greep te houden. Een begrijpelijke maatregel om natuur, vissen én landbouw te beschermen. Maar wist je dat sommige teelten wél een uitzondering krijgen?

Dure gewassen krijgen voorrang – maar is dat wel eerlijk?

Voor teelten met een hoge opbrengst per hectare, zoals lelies, asperges en zaadveredelingsteelten (o.a. bloemteelt), wordt soms een uitzondering gemaakt. Deze ‘kapitaalintensieve’ gewassen leveren veel geld op, dus bij een mislukte oogst door bijvoorbeeld droogte is de schade groot.

Toch roept dat vragen op:

1. Waarom krijgen gewassen met een lage watervoetafdruk die belangrijk zijn voor onze voedselvoorziening géén uitzondering?
2. Kapitaalintensieve teelten draaien vaak hoge winsten. Waarom dragen organisaties met hoge winsten niet zelf dit bedrijfsrisico?
3. Sommige kapitaalintensieve teelten hebben een groot watervoetafdruk en zijn afhankelijk van beregening uit verdrogingsgevoelige beken. Waarmee de vraag rijst of sommige teelten wel op de juiste plek staan. Moeten we niet meer gewassen kiezen die passen bij de natuurlijke waterbeschikbaarheid? Dat zou niet alleen water besparen, maar ook spanningen verminderen tussen landbouw, natuur en drinkwaterwinning.

Tijd voor een eerlijkere verdeling

Bij NMF Limburg vinden we dat het gesprek over waterverdeling breder gevoerd moet worden. Water is schaars. We pleiten voor keuzes die:

• voedselzekerheid en natuur voorrang geven boven niet voedselgewassen bij onttrekkingen;
• gewassen daar telen waar ze passen bij het beschikbare water, zónder extra druk op verdrogingsgevoelige beken;
• financiële winsten én risico’s eerlijker verdelen door ze daar de laten waar ze horen.