Onderzoek: OPAC Graetheide niet rendabel

Onderzoekers van TNO en RWTH (Aken) concluderen in een onderzoek dat de bodem bij Graetheide niet geschikt is voor ondergrondse energieopslag. De uitslag van dit onafhankelijke onderzoek is een forse streep door de rekening van de Provincie Limburg en de particuliere initiatiefnemer (een bedrijvenconsortium), die al jaren ijveren voor ondergrondse energieopslag op Graetheide.

Aan een OPAC bij Graetheide zitten heel wat haken en ogen. Allereerst de kosten. Die worden immers geraamd op 1,6 miljard euro. Daarnaast zijn er geen harde bewijzen dat een OPAC echt duurzaam is. En nu wijst een onafhankelijke haalbaarheidsstudie uit dat de bodem in Graetheide bovendien niet geschikt is voor ondergrondse energieopslag.

De provincie verleent al sinds 2006 haar medewerking aan de uitwerking van plannen voor een OPAC. Volgens de provincie heeft een OPAC een positieve invloed op de ontwikkeling van duurzame energie, economie en werkgelegenheid in Limburg. Het Graetheidecomité – onder aanvoering van voorzitter Hub Slangen – heeft de plannen rondom de OPAC nauwgezet gevolgd. Het comité is tegen de bouw van een OPAC op Graetheide. Het belangrijkste bezwaar van het comité is dat een OPAC geen bijdrage levert aan een vermindering van de CO2-uitstoot (in tegenstelling tot wat de initiatiefnemers beweren). Daarnaast is het comité al jaren van mening dat de locatie Graetheide ongeschikt is. Dit vermoeden is nu bevestigd met het onderzoek van TNO en RWTH. Hub Slangen: ,,Geologen hebben ons eerder al gezegd dat er kolenlagen onder Graetheide zitten. Die storten in als je erin gaat boren.”

Het OPAC-project is bedoeld om overvloedige elektriciteit uit zonnecellen en windturbines ondergronds op te slaan. Met de elektriciteit wordt water uit een ondergronds bekken naar boven gepompt. Is er een tekort aan stroom, dan wordt het water via een turbine weer naar het 1,4 kilometer diepe bassin geloosd. De turbine zet de energie van het vallende water om in elektriciteit.